Frontline to popularny produkt, który pomaga zapobiegać i leczyć inwazje pcheł i kleszczy u psów, ale kiedy jest optymalny wiek, aby zacząć go stosować u szczeniaka? Spis treści. Znaczenie Frontline dla szczeniąt; Optymalny wiek do rozpoczęcia stosowania Frontline; Ochrona szczeniaka przed pchłami i kleszczami Czy mogę zostawić mojego 10-tygodniowego szczeniaka samego w domu? Ogólnie rzecz biorąc, szczenięta mogą trzymać go przez godzinę na każdy miesiąc życia (więc trzymiesięczny szczeniak może czekać trzy godziny na siusiu). Oto typowe ograniczenia czasowe dla szczeniąt w różnym wieku: 8–10 tygodni: godzina lub mniej. … Przy wyborze kieruj się kilkoma bardzo ważnymi wytycznymi. W pierwszej kolejności wybieraj siano, które było suszone w odpowiedni sposób. Tylko wtedy będzie bogate w tak ważną dla królika witaminę D3 – bierze się ona właśnie pod wpływem promieni słonecznych. Ważna jest też grubość i długość poszczególnych źdźbeł siana. Czym mogę umyć mojego 5-tygodniowego szczeniaka? Nie używaj żadnych szamponów przeciw pchłom ani kleszczom na 5-tygodniowego szczeniaka. Jeśli musisz użyć szamponu dla psów na swoim młodym szczeniaku, upewnij się, że jest to szampon dla szczeniąt. Szampon owsiany będzie również delikatny dla skóry Twojego szczeniaka. Jakie mleko jest najlepsze dla 3-tygodniowego szczeniaka? Ile mleka powinien pić 3-tygodniowy szczeniak? Czym mogę karmić mojego 3-tygodniowego szczeniaka bez mamy? Czy 3-tygodniowe szczenięta mogą pić mleko zagęszczone? Czego mogę użyć zamiast formuły dla szczeniąt? Czy 3-tygodniowe szczenięta mogą wytrzymać całą noc bez jedzenia? Jak wybrać szczeniaka z miotu w wieku 4 tygodni? Aby dowiedzieć się, czy maluch ma jakieś problemy zdrowotne, postaraj się je zbadać. Podnieś szczeniaka i dowiedz się, czy ma niedowagę, normalną wagę lub nadwagę. Ich uszy, oczy i okolice narządów płciowych nie powinny być w stanie zapalnym ani mieć wydzieliny. Rozważ wiek szczeniaka. Podczas gdy większość szczeniąt trafia do nowych domów w wieku około 8 tygodni, szczeniak może zostać adoptowany w każdym wieku powyżej 7 tygodni, o ile jest zdrowy. „Szczeniak nie powinien iść do nowego domu, dopóki nie zostanie dwukrotnie odrobaczony: raz w 4 tygodniu i raz w […] VkAr. Pielęgnacja psa W utrzymaniu włosa w dobrej kondycji pomiędzy kąpielami pomoże nam odżywka, lanolina i olejek (oczywiście wszystko dla psów). Na polskim rynku niewiele jest artykułów rodzimej... Pchły psie Pchły powodują u psów wiele chorób. Są to między innymi: alergiczne pchle zapalenie skóry, przenoszenie psich tasiemców, znacznej utraty krwi i anemii przy dużej inwazji, roznoszą ... Kleszcze Kleszcze przenoszą wiele niezwykle niebezpiecznych chorób, zarówno dla zwierząt, jak i dla człowieka. Najczęściej przenoszoną przez kleszcze chorobą jest babeszjoza (piroplazmoza). ... Choroby skóry Choroby skóry należą do najczęstszych konsultacji w gabinetach weterynaryjnych. Praktycznie każdy właściciel psa lub kota miał mniejsze lub większe kłopoty dermatologiczne u... Gdy pies się starzeje Granica ustalona przez specjalistów, po przekroczeniu której psy wchodzą w wiek starczy, to wiek lat 7. W tym momencie w organizmie naszego czworonoga zachodzą nieodwracalne zmiany,... Alergia pokarmowa u zwierząt Alergia pokarmowa spowodowana jest nieprawidłową reakcją układu odpornościowego na niektóre składniki pożywienia. Pewien odsetek zwierząt zdradza charakterystyczne objawy alergii... Alergiczne pchle zapalenie skóry Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) jest to choroba wywołana jadem pchlim. Przy APZS, zwierzę jest uczulone na alergen zawarty w ślinie pcheł. Po ugryzieniu przez tego pasożyta,... Haemobartenelloza Haemobartenelloza jest bardzo powszechną chorobą psów i kotów. Wywołują ją bakterie Haemobartonella canis oraz Haemobartonella felis, które przenoszone są przez kleszcze, pchły,... Hot spot czyli gorąca rana Do jednej z wielu dermatoz u psów zalicza się tzw. hot spot. Hot spot jest ostrym, sączącym zapaleniem skóry wywołanym przez bakterie. Występuje często w okresie letnim, a... Dlaczego pies się drapie? Dlaczego pies się drapie? To pytanie, które coraz częściej pojawia się w poradach weterynaryjnych. Nagminne drapanie może przyjmować postać od lekkiej, dokuczliwej dolegliwości do... Odpowiedzi Najlepiej obroża i kropelki, jak pchły będą z niego "uciekać" radzę nie wpuszczać na dywan, łóżko itd. bo pchły tam zamieszkają, miałam tak niedawno ;/ (kot) Cat0x0 odpowiedział(a) o 13:25 są obroże i takie proszki którymi sie 'smaruje' pieeska : ) blocked odpowiedział(a) o 13:26 ○weterynarz○specjalny szampon na pchły , kompać 2 razy w tygodniu innego wyjścia nie ma○po kąpieli preparat○i obroża przeciwpchelna Olga7271 odpowiedział(a) o 13:27 Są specjalne obroże w sklepach zoologicznych.:) EKSPERTDeliya odpowiedział(a) o 13:29 Iść do weterynarza po kropelki odpowiednie do wieku i wagi psa? wystarczy kupować co dwa miesiące ektopar lub inny podobnie działający preparat na pchły i kleszcze znajdujący się w każdym sklepie zoologicznym lub u weterynarza i problem z głowy zważywszy na fakt że pozostawienie psa na inwazje pcheł może doprowadzić w skrajnych przypadkach do anemii zwierzęcia równie niebezpieczne są kleszcze przenoszące boreliozę babeszioze i tym podobne odkleszczowe choroby. W sklepie zoologicznym powinna być taka obroża przeciw pchłom ale ona nie śmierdzi i można się nadal z psem bawić naprawde po 2 dniach ich nie będzie wiem bo sama taką kupowałam :) natik7 odpowiedział(a) o 14:39 вє нαρρу odpowiedział(a) o 15:45 idz do weterynarza,on dopasuje odpowiednie do niego krople i obroze,obroza sprawdzi sie rowniez na kilka mies zeby go to znowu nie spotkalo Falafel odpowiedział(a) o 00:19 Z obrożami to jest różnie ze skutecznością. Najlepiej kropelki, najwcześniej chyba fiprex można podać po 8 tygodniach, reszta na ogół 3 miesiące trzeba czekać. mozesz wejść na strone sklepu apetete mają tam środki zróżnicowane do wieku psiaka, powinny pomóc Uważasz, że ktoś się myli? lub Szczeniak w domu to ekscytujący czas zarówno dla wszystkich domowników, jak i samego psa. Ten fantastyczny nowy członek rodziny powinien jednak, jak każde młode zwierzę, nauczyć się przestrzegania pewnych zasad. Od czego zacząć szkolenie szczeniaka? Nie zwlekaj z tresurą Szkolenie szczeniaka w domu, nauka posłuszeństwa, kontakt z innymi zwierzętami i osobami – wszystkie te elementy tworzą szereg kompetencji, których potrzebuje pies i z którymi nie należy zwlekać. Nauka tych umiejętności wymaga konsekwencji, cierpliwości i pozytywnej motywacji, które stworzą fundamenty prawidłowych nawyków i zbudują między właścicielem a zwierzęciem silną więź. Szkolenie szczeniaka w domu powinno rozpocząć się możliwie jak najszybciej. Choć podstawowe komendy i zachowania można wprowadzić już od ósmego tygodnia życia, jest wciąż zbyt wcześnie, by oczekiwać na tym etapie natychmiastowych sukcesów. Na wyniki trzeba będzie poczekać cztery do sześciu tygodni, a wpadki mogą zdarzać się psu nawet do 12 miesiąca życia; radzimy więc uzbroić się w cierpliwość. Szkolenie w domu: dzień i noc Warto postrzegać dzień i noc jako oddzielne pory domowego szkolenia. W ciągu dnia ośmiotygodniowy szczeniak będzie prawdopodobnie siusiał co godzina, a załatwiał się zaraz po każdym posiłku. Wychodź z nim na spacer często w ciągu dnia, aby wytworzyć u psiaka poczucie regularności i zacząć kształtować konkretne nawyki. Nie zapominaj o tym, by wspomagać postępy psiaka dodatkowym szkoleniem w domu. Przykładowy plan domowej tresury może wyglądać następująco: Z samego rana Po każdym posiłku Za każdym razem, kiedy szczeniak wypije więcej wody Co godzinę Przed snem Miejsce, w którym znajduje się psia toaleta należy trzymać z dala od zabawek i tzw. „rozpraszaczy”. Nie baw się ze szczeniakiem, dopóki nie załatwi swoich potrzeb. Pochwal go jednak tuż po tym jak się załatwi. Pamiętaj jednak, że psie odchody są pełne pasożytów i bakterii, więc natychmiast usuwaj je do jednorazowej torebki i wyrzucaj do kosza na śmieci. Jeśli Twój szczeniak odmawia załatwienia się w czasie spaceru, zabierz go z powrotem do legowiska (zwierzęta mają naturalnie zakodowane, by nie załatwiać się w miejscu, w którym śpią), a następnie spróbuj ponownie kilka minut później. Mamy dla Ciebie praktyczną wskazówkę: powolny, długi gwizd towarzyszący psu za każdym razem, kiedy oddaje mocz wkrótce stanie się skutecznym bodźcem, dzięki któremu Twój pupil nauczy się siusiać w odpowiedzi na sygnał. Jest to bardzo praktyczna metoda, która sprawdza się zwłaszcza przed snem i podróżą samochodem. Celem szkolenia jest niedopuszczanie do wpadek, kiedy tylko jest to możliwe, nawet w tak młodym wieku. Z czasem, dorastający pies będzie rzadziej potrzebować oddawać mocz w ciągu dnia. Szczeniak zazwyczaj dłużej obchodzi się bez siusiania nocą, w porównaniu z dniem. Ośmiotygodniowy psiak potrafi wytrzymać cztery do pięciu godzin między jednym a drugim wyjściem na spacer. Czas ten wydłuży się nawet do sześciu godzin, kiedy szczenię osiągnie wiek około 12 tygodni. W wieku czterech miesięcy szczeniak powinien być w stanie przespać całą noc bez potrzeby wychodzenia z domu. Warto skorzystać z klatki lub kojca do nocnego domowego szkolenia, oddzielając legowisko psa od reszty jego przestrzeni. Szczeniak powinien zjeść ostatni posiłek na kilka godzin przed snem. Aby uniknąć nieprzyjemnych incydentów w nocy, nie pozwól psu zasnąć, dopóki nie załatwi wszystkich swoich potrzeb. Przypominamy też, aby nigdy nie ganić szczeniaka, jeśli zdarzy mu się nieprzyjemna wpadka. Postępując w ten sposób nauczysz go tylko, że załatwianie się to coś nagannego i może odmówić współpracy nawet na zewnątrz. Socjalizacja szczeniaka Istnieje wiele rzeczy i sytuacji, do których Twój szczeniak jeszcze nie zdążył przywyknąć. Mamy tu na myśli dzieci, hałas, a także inne zwierzęta. Wczesna socjalizacja szczeniaka pomoże mu dostosować się do środowiska człowieka. U dobrze zsocjalizowanych psiaków rzadziej rozwijają się problemy behawioralne. Odpowiednia socjalizacja pomoże też zapobiec wielu lękom i fobiom. Przestrzegamy również, aby nigdy niepotrzebnie nie straszyć psa, np. włączając przy nim odkurzacz. Szczeniakowi należy przedstawić tak wielu różnych ludzi i różne sytuacje, jak tylko to możliwe. Przyzwyczajaj go stopniowo do dźwięków ulicznego ruchu, tłumów ludzi i pozwól obserwować ruchome przedmioty, także te spadające. Psiakowi należy umożliwiać kontakt z innymi zwierzętami i przydatne będzie tu na przykład psie przedszkole. Warto jednak upewnić się, że pies przeszedł już wszystkie szczepienia i ma za sobą kontrolę stanu zdrowia (szczególnie odrobaczanie). Staraj się trzymać szczeniaka w bezpiecznej odległości od innych psów i nie wymuszaj kontaktu. Pamiętaj, że bez względu na sytuację, młodemu psu zawsze należy się nagroda za zachowanie spokoju. Jak przyzwyczaić szczeniaka do chodzenia na smyczy? Każdy pies musi nauczyć się, jak grzecznie poruszać się na smyczy. Ma to znaczenie zarówno dla jego własnego bezpieczeństwa, jak przestrzegania przepisów prawa. Mimo wszystko, wiele psiaków wyrywa się swoim właścicielom, czyniąc spacer niemożliwym. Aby przyzwyczaić szczeniaka do chodzenia na smyczy, zacznij od spaceru po zamkniętym terenie ze smyczą przypiętą do obroży malucha. Nie napinaj jej – zamiast tego pozwól psu swobodnie biegać „na luzie”. W momencie, kiedy szczeniak przyzwyczai się do tej sytuacji, przejmij smycz i nagródź go smakołykiem. Jeśli pies nagle zacznie się szarpać, puść ją i spróbuj ponownie za 5-10 minut. Z czasem szczeniak przyzwyczai się do nowej sytuacji i możliwa będzie nauka chodzenia na luźnej smyczy. Poruszanie się na luźnej smyczy pozwoli szczeniakowi swobodnie odkrywać okolicę, bez jednoczesnego wyrywania czy szarpania. W momencie, kiedy pies nauczy się chodzić w ten sposób za swoim przewodnikiem, można zacząć zapoznawać go z różnymi rodzajami terenu, takimi jak trawa, żwir, wióry, itd. Jak nauczyć psa komendy „Noga”? Kiedy młody pies opanował poruszanie się na luźnej smyczy, najwyższy czas przejść do nauki wykonywania poleceń. „Noga” to ważna komenda dla szczenięcych postępów, jednak przejście do tego etapu może zająć trochę czasu. Zacznij od skrócenia smyczy tak, aby miała około 5 cm luzu. Dłuższa smycz umożliwi psu wyrywanie się, które staramy się wyeliminować. Pamiętaj też, aby Twój pupil zawsze chodził po tej samej stronie Twojego ciała. Dzięki temu pies nie będzie zdezorientowany. Zacznij iść razem z psem w swoim tempie i jeśli smycz jest luźna, a psiak nie ciągnie za nią, pochwal jego dobre zachowanie komunikatem „Dobrze” i „Noga”. Warto wyobrazić sobie, że staramy się trzymać za rękę małe dziecko podczas spaceru na ruchliwym placu. Musimy zachować zarówno spokój, jak i stanowczość, nie pozwalając dziecku przejąć kontroli, ani ciągnąć nas w żadnym kierunku. Na tej samej zasadzie opiera się nauka chodzenia z psem i dopiero w momencie, kiedy dotrzemy do miejsca, w którym nasz pupil może zażyć swobody, komunikujemy to za pomocą bodźca werbalnego i „spuszczając” go ze smyczy. Szkolenie szczeniaka to jednak przede wszystkim mnóstwo zabawy zarówno dla psa, jak i jego właściciela. Przy odrobinie cierpliwości i czasu będzie to wspaniałe doświadczenie, które zapadnie Wam w pamięć na całe życie. Dowiedz się więcej na temat różnych metod szkolenia nowego psa dzięki naszemu przewodnikowi poświęconemu metodzie klikerowej. Pchły to jedne z najbardziej dokuczliwych owadów, zarówno dla psów, jak i ich opiekunów. Powodują swędzenie i podrażnienie skóry oraz mogą przenosić choroby zakaźne i pasożytnicze. Ponadto szybko się rozmnażają, więc są bardzo zaraźliwe. Jeśli nie wyeliminujemy ich na czas, mogą wpłynąć na całą rodzinę. Jeśli Twój pies ma pchły, bardzo ważne jest, abyś się ich pozbył jak najszybciej. W tym artykule AnimalWised mówimy ci jak pozbyć się pcheł na psach: jak je wykryć, jak je usunąć i jakie są najlepsze produkty do ich zwalczania. Po co usuwać pchły z mojego psa? Pchły lub siphonaptera to bardzo małe owady, które poruszają się skacząc. Jest to jeden z najbardziej znanych pasożytów zewnętrznych psów. Często kolonizują zewnętrzną część ciał naszych najlepszych przyjaciół, chowając się we włosach. Tam, żywią się krwią psów, pozbawiając go składników odżywczych i powodując intensywne swędzące guzki. Ponadto podczas karmienia pchły często pozostawiają trochę śliny we krwi psa. W niej, może przenosić bakterie chorobotwórcze Co Rickettsia, Ehrlichia lub Bartonella, powodując choroby zakaźne.[1] Mogą również przenosić pasożyty, takie jak psi tasiemiec (Dipylidium caninum).[2] Jakby tego wszystkiego było mało, niektóre psy mogą cierpieć na alergiczne zapalenie skóry po ukąszeniu pcheł. Dzieje się tak, gdy pies ma: uczulenie na ślinę pcheł, to znaczy, że twój układ odpornościowy reaguje przeciwko niemu. W efekcie skóra staje się zaogniona i podrażniona, co skutkuje bardzo intensywnym swędzeniem, któremu zwykle towarzyszy wypadanie włosów.[3] Więc co zrobić, jeśli pies ma pchły? Jak być może już sobie wyobrażałeś, jeśli wykryłeś obecność tych owadów, bardzo ważne jest, aby jak najszybciej usunąć pchły z twojego psa. Objawy pcheł u psów Pierwszym krokiem do pozbycia się pcheł na psach jest wykryj je jak najszybciej. Owady te bardzo szybko się rozmnażają, dzięki czemu w krótkim czasie mogą skolonizować całe ciało naszego psa. Aby tego uniknąć, bardzo ważne jest nauczenie się wykrywania pierwszych objawów. Oto główne objawy pcheł u psów: Są widziane gołym okiem: pchły to małe czarne lub brązowe owady, które można zobaczyć bezpośrednio między włosami psa. Kał: Kał pcheł to małe czarne kropki, które pojawiają się obok włosów. Pokrzywka: na skórze zwierzęcia obserwuje się różowawe guzki. SwędzącyPies drapie się, ociera grzbiet i szyję paznokciami tylnych nóg, często sam gryzie i liże. Zauważysz też, że twój pies toczy się po ziemi, żeby podrapać się po plecach. Teraz, gdy już wiesz, jak stwierdzić, czy Twój pies ma pchły, jeśli zauważysz którykolwiek z tych objawów, musisz działać szybko, aby pozbyć się ich wszystkich. Zobaczmy jak. Aby uniknąć pcheł na psach, najlepiej zapobiec jego pojawieniu się. Czasami jednak nie zaplanowaliśmy lub nie byliśmy w stanie zapobiec ich pojawieniu się, dlatego musimy włożyć cały wysiłek w ich wyeliminowanie. Na rynku jest ich wiele produkty przeciwpasożytnicze w celu skutecznego eliminowania pcheł u psów, takich jak pipety. Jednak w przypadku bardzo poważnych inwazji najlepiej udać się do kliniki weterynaryjnej, aby profesjonalista mógł ocenić proces eliminacji tych pasożytów. Z drugiej strony bardzo ważne jest eliminowanie pcheł z domu, ponieważ ich jaja i larwy łatwo rozprzestrzeniają się w dowolnym zakątku. Podobnie ich jaja są łatwo rozpraszane w każdym zakątku. W tym celu jest to konieczne zrobić ogólne sprzątanie, wypierz tkaniny i odkurz każdy zakątek domu. Produkty do eliminowania pcheł u psów Jak już wspomnieliśmy, pozbycie się pcheł nie jest łatwe. Dlatego często konieczne jest użycie serii produktów, aby zabić ich i zapobiec jego ponowne pojawienie się. Ponadto metody te są również często skuteczne w przypadku kleszczy i komarów, innych bardzo szkodliwych pasożytów. Oto główne produkty do eliminacji pcheł u psów: Obroże przeciwpasożytnicze Pipety przeciwpasożytnicze Tabletki przeciwpasożytnicze Obroże do zwalczania pcheł na psach Obroże przeciwpasożytnicze to jedna z najbardziej znanych metod zapobiegania pchłom u psów. Zawierają produkty odstraszające i/lub owadobójcze, w zależności od marki. Umieszcza się je na szyi zwierzęcia, powodując efekt odstraszający i zapobieganie wykrywaniu zapachu ciała przez pchły. Niektóre naszyjniki mogą również zabijać owady. Sam naszyjnik zwykle nie w 100% skuteczne. Dlatego, aby uniknąć pcheł na psach i innych pasożytach zewnętrznych, wskazane jest łączenie go z innymi metodami, np. pipetami przeciwpasożytniczymi. W ten sposób Twój pies będzie chroniony przed zewnętrznymi pasożytami. Tabletki eliminujące pchły u psów Tabletki przeciwpasożytnicze to bardzo skuteczny produkt do zwalczania pcheł u psów. Jednak musimy skonsultować się z weterynarzem przed ich podaniem. Tego typu tabletki zawierają substancje owadobójcze, które wędrują do skóry psa. W ten sposób, gdy pchła ugryzie naszą sierść, zabiera insektycyd i szybko umiera. W ten sposób stopniowo pchły znikną z ciała zwierzęcia, odzyskując jego dobre samopoczucie i spokój. Pipety do eliminowania pcheł u psów Pipety przeciwpasożytnicze są bardzo skuteczne w zapobieganiu i unikaniu pcheł na psach. Składa się z płyn nakładany na plecy, bezpośrednio na skórę zwierzęcia. Płyn zawiera substancje odstraszające i/lub owadobójcze, które stopniowo wchłaniają się w skórę. Dlatego pipety nie tylko zapobiegają pojawianiu się pcheł, ale także zabijają je, gdy wejdą w kontakt ze skórą Twojego psa, bez konieczności gryzienia. To samo dotyczy kleszczy i komarów. Jednak skuteczność i trwałość tego typu produktów zależy od marki, którą wybierzesz. Jeśli chcesz usunąć wszystkie pchły od najlepszego przyjaciela, wypróbuj pipety Vectra 3D dla psów. Ten produkt odstrasza i / lub zabija pasożyty, które mają kontakt ze skórą psa przez miesiąc. Jest skuteczny nie tylko przeciwko pchłom, ale także przeciwko ich jajom i larwom, kleszczom, komarom i muchomorom ćwikłowym. Zapobiegaj gryzieniu psa przez te pasożyty i przenoszeniu chorób. Wybierz Vectra i zadbaj o zdrowie swojego psa. Jak unikać pcheł na psach? Te same produkty odrobaczające wymienione powyżej są skuteczne w zapobieganiu pchłom u psów. Dlatego najlepiej jest przeprowadzić odpowiedni harmonogram odrobaczania za radą weterynarza. W zależności od produktu wybranego do unikania i eliminowania pcheł u psów częstotliwość aplikacji będzie różna. Na przykład pipety Vectra 3D należy stosować co miesiąc, ponieważ działają przeciwko pasożytom zewnętrznym, takim jak pchły, kleszcze, komary i muchy piaskowe przez pełne 4 tygodnie. Ponadto ważne jest, aby pamiętać, że zapobiegają również rozwojowi jaj i larw przez okres 2 miesięcy. Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku pojawienia się jakiegokolwiek dolegliwości lub dyskomfortu. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Jak wyeliminować pchły na psach?Zalecamy przejście do naszej sekcji Odrobaczanie. Porady Skontaktuj się ze swoim weterynarzem, gdy masz pytania. Nigdy nie nakładaj produktu przeciwpasożytniczego na szczenięta. Często sprawdzaj sierść psa i dbaj o nią, regularnie pielęgnując i kąpiąc. Za każdym razem, gdy wychodzisz, nakładaj i odnawiaj pipety i kołnierze. Bibliografia Fongladda, S., Inthawong, D., Kositanont, U. i Gaywee, J. (2011). Rickettsia, Ehrlichia, Anaplasma i Bartonella w kleszczach i pchłach psów i kotów z Bangkoku. Choroby przenoszone przez wektory i choroby odzwierzęce, jedenaście(10), 1335-1341. Wani, ZA, Allaie, IM, Shah, BM, Raies, A., Athar, H. i Junaid, S. (2015). Zakażenie Dipylidium caninum u psów zarażonych pchłami. Dziennik chorób pasożytniczych, 39(1), 73-75. V. Bruet, PJ Bourdeau, A. Roussel, L. Imparato i JC Desfontis (2012). Charakterystyka świądu w psim atopowym zapaleniu skóry, nadwrażliwości na ukąszenia pcheł i infestacji pcheł oraz jego rola w diagnostyce. Dermatologia weterynaryjna, 2. 3(6), 487-e93. Bibliografia Browman, DD (2011). Georgis: Parazytologia dla weterynarzy. Elsevier. Dlaczego parwowiroza – tak często występująca i poważna w skutkach choroba, jest bagatelizowana przez świeżo upieczonych właścicieli czworonogów? Prawdopodobnie nie zdają sobie sprawy z tego, jak łatwo pies może się nią zarazić i jakie są tego konsekwencje. Dopiero w momencie wystąpienia pierwszych objawów, widzą co potrafi ona zrobić z pupilem. Jak zatem pomóc psiakowi – zarówno młodszemu, jak i starszemu? 1. Czym jest parwowiroza? 2. Parwowiroza – które psiaki są najbardziej narażone na chorobę? 3. Przyczyny rozwinięcia się parwowirozy u psa 4. Jak rozpoznać chorobę? 5. Przebieg choroby u szczeniąt 6. A jak to wygląda u psów dorosłych? 7. Co możemy zrobić sami? 8. Jak pomóc pupilowi? 9. Co możemy zrobić sami? 10. O czym jeszcze musimy pamiętać? Czym jest parwowiroza? Chorobę wywołuje wirus. Najczęściej atakuje on młode zwierzęta – te świeżo odstawione od matki, a nawet 6-cio miesięczne. Takie psiaki są najsłabsze i jeżeli dodatkowo mają obniżoną odporność przez zarobaczenie lub różnego rodzaju infekcje – łatwo o rozwinięcie się objawów klinicznych parwowirozy. Niestety dla wirusa wiek nie gra roli – nawet starsze zwierzęta mogą się rozchorować. Jest to jednak rzadziej spotykane, ze względu mocniej rozwiniętą odporność takich zwierząt. Parwowiroza – które psiaki są najbardziej narażone na chorobę? Młode zwierzęta są najbardziej narażone na infekcję. Niestety im młodsze, tym przebieg choroby jest bardziej poważny, a może ona zaatakować naprawdę bardzo wcześnie. Odporność, jaką przekazuje szczeniętom matka wraz z mlekiem, dość szybko przestaje być wystarczająca, zwłaszcza gdy zwierzę zmienia otoczenie i zaczyna jeść pokarmy stałe. W tym okresie bardzo ważne jest stosowanie się do zaleceń lekarza weterynarii, który wytłumaczy jak wprowadzać nowy pokarm i jak zadbać o właściwą aklimatyzację w nowym domu, by wyeliminować niepotrzebne stresy i narażenie malucha na kontakt z chorobą. Warto jednak być świadomym pierwszych objawów, by wiedzieć, kiedy bezwzględnie należy udać się do gabinetu weterynaryjnego na konsultację. Musimy też pamiętać, że nie jesteśmy bezradni – szybko postawiona diagnoza i właściwie rozpoczęte leczenia daje nam największe szanse na wyleczenie zwierzaka. Na szczęście objawy są na tyle specyficzne, a sposoby diagnostyki tak rozwinięte, że leczenie może być wprowadzone bardzo szybko. Ważne by uświadomić sobie zagrożenie i przede wszystkim, poznać sposoby zapobiegania parwowirozie, by zminimalizować ryzyko zarażenia. Przyczyny rozwinięcia się parwowirozy u psa Poza odpornością zwierząt, warto też zwrócić uwagę na wszystko to, co dzieje się wokół szczeniaka. Gwałtowna zmiana sposobu żywienia, miejsca zamieszkania, osób opiekujących się nim, brak mamy – nowe otoczenie i zapachy – to nie lada stres w życiu psiaka. Jeżeli dodatkowo zaczniemy wyprowadzać go na spacer, gdzie będzie miał kontakt z odchodami innych czworonogów, ryzyko zarażenia znacznie wzrasta. Należy pamiętać że odporność przekazana maluchowi wraz z mlekiem matki, dość szybko zanika, natomiast odporność poszczepienna rozwija się kilka tygodni. W tym czasie szczeniak jest najbardziej narażony na infekcję, stąd dość rygorystyczne zalecenia jakie możemy dostać na pierwszej wizycie u lekarza weterynarii. Jak rozpoznać chorobę? Podstawowym objawem parwowirozy jest obfita biegunka oraz wymioty. W kale da się zauważyć smużki krwi lub jest on cały krwisty. Choroba szybko postępuje, dlatego psiak jest odwodniony, smutny i senny, zwykle niechętny do jedzenia, może też mieć gorączkę. Próby wzmacniania zwierzaka przez podawanie wody czy jedzenia, niestety tylko pogarszają jego stan, gdyż wzmagają się wtedy wymioty. Oczywiście po pierwszym epizodzie wymiotów, czy biegunki, nie możemy od razu zakładać właśnie parwowirozy, jednak w przypadku szczeniąt, warto konsultować takie przypadki z lekarzem weterynarii – mamy wtedy kontrolę nad zagrożeniem. W przypadku parwowirozy, czasem nawet przeczekanie nocy jest decydujące dla jego powrotu do zdrowia. Kiedy znajdziemy się w gabinecie, lekarz dokładnie wypyta o objawy i zbada zwierzaka. Badaniem dodatkowym, najczęściej wykonywanym w celu potwierdzenia lub wykluczenia choroby, jest test paskowy, który daje wynik już po 10 – 15 minutach, a więc w trakcie trwania wizyty. Materiałem potrzebnym do badania jest kał lub wymaz z prostnicy. Istnieją również bardziej specyficzne testy wykonywane przez specjalistyczne laboratoria, jednak czas oczekiwania na wynik będzie dłuższy, choćby ze względu na konieczność transportu badanego materiału. Przebieg choroby u szczeniąt Parwowiroza u szczeniaka ma wyjątkowo szybki przebieg. Pogorszenie następuje z godziny na godzinę. Im młodsze zwierzę, tym ciężej przechodzi infekcję, gdyż łatwo się odwadnia i nie ma wystarczającej odporności na walkę z wirusem. W przypadku pojawienia się choroby w hodowli, zwykle możemy spodziewać się wystąpienia objawów u wszystkich psiaków w miocie. A jak to wygląda u psów dorosłych? Parwowiroza nie omija dorosłych zwierząt. Objawy są identyczne jak w przypadku szczeniąt, jednak nie zawsze aż tak silnie wyrażone. Czasem postęp infekcji jest wolniejszy, co wcale nie znaczy że możemy zwlekać z wizytą w gabinecie. Wirus wyniszcza zwierzę i powoduje jego odwodnienie. Psiak traci elektrolity i nie jest w stanie przyjąć pokarmu czy wody, dlatego tak samo jak w przypadku szczeniaków, niezbędna jest pomoc lekarska. Najbardziej narażone są psy nieszczepione. Jeżeli szczepimy, warto poprosić lekarza o preparat zawierający wiele różnych szczepów parwowirusa – jest on bardziej skuteczny niż uboższe w składzie szczepionki. Należy też pamiętać, że jednorazowe szczepienie nie daje odporności na całe życie psa. Warto dopytać lekarza weterynarii kiedy konieczne jest kolejne podanie preparatu, by zwierzę było stale chronione. Co możemy zrobić sami? Wiemy już, że w przypadku parwowirozy, leczenie jest konieczne i warto rozpocząć je tak szybko jak to tylko możliwe. Jednak czy można spróbować samodzielnego leczenia w domu? Głodówka to najlepsze co możemy zrobić dla chorego psiaka – przewód pokarmowy nie jest wtedy dodatkowo podrażniany. Nie jesteśmy jednak w stanie w domowy sposób nawodnić pupila, zwłaszcza przy ciągłych wymiotach. Odwodnienie będzie tak szybko postępowało, że wizyta lekarska i płynoterapia połączona z lekami podanymi w formie zastrzyków, będzie najbardziej skutecznym działaniem. Jak pomóc pupilowi? Wiemy już, że w przypadku parwowirozy, leczenie jest konieczne i warto rozpocząć je tak szybko jak to tylko możliwe. Jednak czy można spróbować samodzielnego leczenia w domu? Głodówka to najlepsze co możemy zrobić dla chorego psiaka – przewód pokarmowy nie jest wtedy dodatkowo podrażniany. Nie jesteśmy jednak w stanie w domowy sposób nawodnić pupila, zwłaszcza przy ciągłych wymiotach. Odwodnienie będzie tak szybko postępowało, że wizyta lekarska i płynoterapia połączona z lekami podanymi w formie zastrzyków, będzie najbardziej skutecznym działaniem. Co możemy zrobić sami? W gabinecie weterynaryjnym uzyskamy natychmiastową pomoc. Najważniejszym krokiem jest zapobieganie dalszemu odwodnieniu. Dożylnie podawane kroplówki mogą mieć dodatek elektrolitów lub glukozy – lekarz dobierze je w zależności od wyników badań krwi. Być może zdecyduje się również na zestaw aminokwasów, który wzmocni psiaka i pomoże mu szybciej dojść do siebie. Czasem konieczne są też leki przeciwwymiotne. Ważne jest dość długie utrzymywanie całkowitej głodówki. Przy odpowiednim nawodnieniu kroplówkami, spokojnie możemy odstawić nawet wodę. Lekarz dostosuje czas trwania diety, w zależności od stanu zdrowia zwierzaka. Pomoc lekarska obejmuje również zwalczanie gorączki oraz ewentualnych wtórnych infekcji, które mogą się dołączyć, a także podanie surowicy odpornościowej, która przyspiesza powrót zwierzaka do formy. Rodzaje leków lekarz weterynarii zawsze dobiera indywidualnie do każdego psa, w zależności od jego stanu zdrowia. Nie obawiajmy się pozostawić naszego czworonoga w szpitalu – odpowiedni czas i właściwa kontrola płynoterapii jest kluczowa dla poprawy jego kondycji. Czasem już po jednym dniu spędzonym w szpitalu, widoczna jest znaczna poprawa i przede wszystkim zatrzymanie biegunki oraz wymiotów. Jednak całkowity powrót do zdrowia to znacznie dłuższy czas, dlatego tak ważna jest ścisła współpraca z lekarzem weterynarii. Po ustabilizowaniu stanu ogólnego przychodzi czas na ponowne włączanie pokarmów. Wykonujemy to powoli i stopniowo, zaczynając od wody, przez pokarm półpłynny, miękki, aż do pokarmów stałych. Podawanie różnych konsystencji rozkładamy w czasie kilku dni. Warto też zadbać o codzienne podawanie dobrej jakości probiotyków, by uzupełnić florę przewodu pokarmowego. Podawanie delikatnego jedzenia i probiotyków, utrzymujemy dość długi czas po powrocie zwierzaka do formy. O czym jeszcze musimy pamiętać? Wiedząc, jak poważną chorobą jest parwowiroza i jak łatwo potrafi ona zaatakować, pamiętajmy o kilku zasadach. Warto się nimi kierować, kiedy mamy pod opieką małego czworonoga. Przede wszystkim unikajmy gwałtownej zmiany karmy – szczególnie u szczeniąt. Nie narażajmy ich też na zwiększony kontakt w wirusem. Psy wydalają go wraz z kałem, a deszcz potrafi w krótkim czasie mocno go rozmyć – nawet nie spodziewamy się, że niewinna kałuża może być źródłem choroby. Zasada ta działa też w druga stronę. Jeżeli jesteśmy właścicielem chorego zwierzęcia, starajmy się unikać spacerów w miejscach największych skupisk psów, aby nie narażać ich na zachorowanie.

pchły u szczeniaka 3 tygodniowego